Turkish
Albanian
Arabic
Armenian
Azerbaijani
Belarusian
Bengali
Bosnian
Catalan
Czech
Danish
Deutsch
Dutch
English
Estonian
Finnish
Français
Greek
Haitian Creole
Hebrew
Hindi
Hungarian
Icelandic
Indonesian
Irish
Italian
Japanese
Korean
Latvian
Lithuanian
Macedonian
Mongolian
Norwegian
Persian
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Serbian
Slovak
Slovenian
Spanish
Swahili
Swedish
Turkish
Ukrainian
Vietnamese
Български
中文(简体)
中文(繁體)
Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics 2005-Jul

Therapeutic actions of an insulin receptor activator and a novel peroxisome proliferator-activated receptor gamma agonist in the spontaneously hypertensive obese rat model of metabolic syndrome X.

Sadece kayıtlı kullanıcılar makaleleri çevirebilir
Giriş yapmak kayıt olmak
Bağlantı panoya kaydedilir
Rodney A Velliquette
Jacob E Friedman
J Shao
Bei B Zhang
Paul Ernsberger

Anahtar kelimeler

Öz

Insulin resistance clusters with hyperlipidemia, impaired glucose tolerance, and hypertension as metabolic syndrome X. We tested a low molecular weight insulin receptor activator, demethylasterriquinone B-1 (DMAQ-B1), and a novel indole peroxisome proliferator-activated receptor gamma agonist, 2-(2-(4-phenoxy-2-propylphenoxy)ethyl)indole-5-acetic acid (PPEIA), in spontaneously hypertensive obese rats (SHROB), a genetic model of syndrome X. Agents were given orally for 19 days. SHROB showed fasting normoglycemia but impaired glucose tolerance after an oral load, as shown by increased glucose area under the curve (AUC) [20,700 mg x min/ml versus 8100 in lean spontaneously hypertensive rats (SHR)]. Insulin resistance was indicated by 20-fold excess fasting insulin and increased insulin AUC (6300 ng x min/ml versus 990 in SHR). DMAQ-B1 did not affect glucose tolerance (glucose AUC = 21,300) but reduced fasting insulin 2-fold and insulin AUC (insulin AUC = 4300). PPEIA normalized glucose tolerance (glucose AUC = 9100) and reduced insulin AUC (to 3180) without affecting fasting insulin. PPEIA also increased food intake, fat mass, and body weight gain (81 +/- 12 versus 45 +/- 8 g in untreated controls), whereas DMAQ-B1 had no effect on body weight but reduced subscapular fat mass. PPEIA but not DMAQ-B1 reduced blood pressure. In skeletal muscle, insulin-stimulated phosphorylation of the insulin receptor and insulin receptor substrate protein 1-associated phosphatidylinositol 3-kinase activity were decreased by 40 to 55% in SHROB relative to lean SHR. PPEIA, but not DMAQ-B1, enhanced both insulin actions. SHROB also showed severe hypertriglyceridemia (355 +/- 42 mg/dl versus 65 +/- 3 in SHR) attenuated by both agents (DMAQ-B1, 228 +/- 18; PPEIA, 79 +/- 3). Both these novel antidiabetic agents attenuate insulin resistance and hypertriglyceridemia associated with metabolic syndrome but via distinct mechanisms.

Facebook sayfamıza katılın

Bilim tarafından desteklenen en eksiksiz şifalı otlar veritabanı

  • 55 dilde çalışır
  • Bilim destekli bitkisel kürler
  • Görüntüye göre bitki tanıma
  • Etkileşimli GPS haritası - bölgedeki bitkileri etiketleyin (yakında)
  • Aramanızla ilgili bilimsel yayınları okuyun
  • Şifalı bitkileri etkilerine göre arayın
  • İlgi alanlarınızı düzenleyin ve haber araştırmaları, klinik denemeler ve patentlerle güncel kalın

Bir belirti veya hastalık yazın ve yardımcı olabilecek bitkiler hakkında bilgi edinin, bir bitki yazın ve karşı kullanıldığı hastalıkları ve semptomları görün.
* Tüm bilgiler yayınlanmış bilimsel araştırmalara dayanmaktadır

Google Play badgeApp Store badge